του Μιχάλη Χαιρετάκη
Σας έγραφα πριν απο λίγες ημέρες οτι με αφορμή την πρόσφατη περιπέτεια της υγείας μου έζησα μια εμπειρία που δεν περίμενα ποτέ να ζήσω πηγαίνοντας σε κάποιο νοσοκομείο.
Σήμερα, μετά από μια εβδομάδα νοσηλείας θα σας γράψω τις συνολικές μου εντυπώσεις από το νοσοκομείο, τα στοιχεία που μου έκαναν εντύπωση, όπως πιστεύω θα κάνουν και σε εσάς.
Σε όλο το νοσοκομείο υπάρχει μια απίστευτη καθαριότητα, δεν υπάρχει η παραμικρή κλασσική ιδιαίτερη μυρωδιά των ελληνικών νοσοκομείων. Οι διάδρομοι είναι φυσικά αδειοι, επικρατεί απόλυτη ησυχία, που το παρατηρείς ειδικά μέσα στα δωμάτια των ασθενών.
Τα δωμάτια είναι συνήθως δίκλινα, σπάνια να τύχεις σε δωμάτιο με άλλον ασθενή μέσα. Οι νοσοκόμες και όλο το προσωπικό είναι πάντα χαμογελαστοί, όχι σκυθρωποί, χώρις όμως να έχουν αυτό το ψεύτικο χαραγμένο χαμόγελο που συνηθίζεται αλλού στο πρόσωπό τους.
Δε θα τους δείς ποτέ να σέρνουν νωχελικά τα βήματά τους ούτε να χαζολογούν σε κάποια σημεία, χωρίς να σημαίνει οτι δε μιλούν μεταξύ τους ή ότι δεν αστειεύονται, υπάρχει μέτρο.
Σε όλα τα δωμάτια υπάρχει ντουλάπα με χρηματοκιβώτιο για τα πράγματα του ασθενή, μικρή κουζινίτσα, με ψυγείο και ντουλάπια, ένα μικρό σαλονάκι πάντα δίπλα στο παράθυρο που έχει θέα το δάσος.
Πάνω από το κάθε κρεβάτι υπάρχει βραχίονας με μικρή έγχρωμη ατομική τηλεόραση, χωρίς ήχο, μόνο με ακουστικά, που αν θελήσεις και δεν έχεις μαζί σου, τα προμηθεύεσαι απο αυτόματο πωλητή στο σαλονάκι της εισόδου του νοσοκομείου με μόνο 2 ευρώ.
Επίσης υπάρχει ατομικό τηλέφωνο για τον κάθε ασθενή για κλήση των νοσοκόμων, που ελέγχει επίσης τα φώτα του δωματίου καθώς και το προσωπικό δικό του.
Πεντακάθαρο μπάνιο με τουαλέτα και ντούς, μηχανισμό με υγρό απολύμανσης, αντίστοιχος υπάρχει και στην κουζίνα του δωματίου που καθαρίζεται και απολυμαίνεται 1 φορά τουλάχιστον την ημέρα.
Το ίδιο υγρό απολύμανσης θα το δεί ο επισκέπτης στην είσοδο του νοσοκομείου, με μια παράκληση να απολυμάνει τα χέρια του πριν μπεί καθώς και σε πολλά σημεία του νοσοκομείου.
Πάντα θα έχεις ένα μπουκάλι νερό στο τραπεζάκι σου τουλάχιστον, φέρνουν κάθε μέρα και απο ένα, τσάι, και καφέ, τα γεύματα είναι γευστικά, όσο επιτρέπει η δίαιτα λόγω της ασθένειας ή της θεραπείας.
Σήμερα ήρθε μια κοπέλα με ένα φορητό τερματικό να με ρωτήσει για το σημερινό μεσημεριανό και απογευματινό μενού και του αυριανού πρωινού. Φαντάστηκα πως επειδή με ενημέρωσε το πρωί ο γιατρός ότι όλα είναι καλά και αυριο μπορώ να φύγω, δεν τα καλύπτει ο οργανισμός υγείας και τη ρώτησα αν υπάρχει κάποιος τιμοκατάλογος για να επιλέξω.
Χαμογέλασε και μου είπε, οτι επειδή επίσημα τελειώσε η διατροφική δίαιτα λόγω της επέμβασης, τωρα πια έχω την επιλογή να διαλέξω ότι θελήσω για φαγητό. Πάντα χωρίς να πληρώσω κάτι.
Στη μικρή καφετέρια self-service της εισόδου, γιατί υπάρχει και μεγαλυτερη πιο μέσα, μπορεί κάποιος επισκέπτης ή ασθενής να αγοράσει από αυτόματο μηχάνημα τα ακουστικά ή 16 διαφορετικά ροφήματα ειδών καφέ και σοκολάτας με το πιο ακριβό στα 50 λεπτά.
Δίπλα στην είσοδο του νοσοκομείου υπάρχει μαγαζάκι με λουλούδια και μικρές γλαστρούλες με τριανταφυλλιές και άλλα φυτά που είναι κλειστό αλλά μπορεί κάποιος επισκέπτης να ζητήσει απο τη reception να του ανοίξουν και να διαλέξει με τις τιμές συνήθως 2 – 5 ευρώ.
Το νοσοκομείο αυτό ανήκει σε μια μικρή αλυσίδα 5 νοσοκομείων της Σαξονίας που λέγεται Paracelsus και που ψηφίστηκε από το Focus ως μια απο τις καλύτερες επιχειρήσεις για εργαζόμενους.
Για να υπάρχει μια σύγκριση οι δικές μας καλύτερες επιχειρήσεις για εργαζόμενους είναι οι:
Teleperformance Greece, Πλαίσιο Computers, Pfizer Hellas, Epsilon Net, DHL Express, MSD Greece, Διαμαντής Μασούτης Α.Ε, Παπαστράτος, ICTS Hellas Security Solutions, Online Sales, AbbVie Φαρμακευτική, Beiersdorf Hellas, 3M Hellas, Xerox Hellas, Mars Greece, Japan Tobacco International, British American Tobacco Hellas, Εμμ. Κουβίδης ΑΒΕΕ, Aenorasis, Μέλισσα Κίκιζας ΑΒΕΕ Τροφίμων, S.C. Johnson Hellas, PCS,SAS Institute, Sleed, Goodyear Dunlop Ελλάς
Βέβαια όταν διαβάζεις για τα ποσοστά αποχώρησης σε κάποιες απο αυτές που είναι πάνω απο 20% και φτάνουν στο 40%, αναρωτιέσαι, “τι δ@@λ@ , τρελλοί είναι οι εργαζόμενοι που φεύγουν ή κάποιοι μας δουλεύουν ψιλό γαζί” , αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία.
Δε θα σας γράψω για την κατάσταση των ελληνικών νοσοκομείων, άλλωστε έχουν γραφεί τόσα και το κυριότερο, ότι και να διαβάσεις, πας μια βόλτα στα πιο κοντινά και ανακαλύπτεις την πικρή αλήθεια.
Θα γράψω μόνο αυτό που ήταν η αφορμή να γράψω τη συνέχεια και το τέλος του αρχικού άρθρου, η σημερινή είδηση ότι σε ένα ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο, στον Αγιο Σάββα, που νοσηλεύει πολλούς από τους πιο σκληρά χτυπημένους από την αρρώστεια συνανθρώπους μας,κάποιοι έκλεψαν πολύτιμο για τις διαγνώσεις και τις θεραπείες εξοπλισμό αξίας 500.000 ευρώ, που προσeξτε (!!!) ήταν από ΔΩΡΕΕΣ.(!!!)
Μετά από 7 χρόνια μνημονίων και μεταρρυθμίσεων ήταν γνωστό ότι είμαστε τελειωμένοι πια ως χώρα και ως κράτος, σήμερα όμωςφαίνεται πως κάποιοι είναι τελειωμένοι και ως άνθρωποι.
Γιατί όταν κλέβεις για να πουλήσεις το μηχάνημα που μπορεί να δώσει μια ευκαιρία στη ζωή, σε ένα καταπονημένο από την αρρώστεια συνάνθρωπό σου δεν είσαι πια άνθρωπος.
Συνεχίστε λοιπόν φίλοι μου (όσοι από εσάς το έχετε επιλέξει) ανέμελα τη ζωή σας περιμένοντας να ψηφιστεί το 4ο μνημόνιο και να σας κοροϊδεύουν ότι φτάνουν για τις χαμένες ζωές που μας κλέβουν καθημερινά, τα μαχαίρια στο κόκκαλο.